Η σωστή προσευχή είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Την δωρίζει στον άνθρωπο το ΆΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ. Το Άγιο Πνεύμα λέγεται στην Αγία Γραφή και ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ, ήτοι ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ και ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ, όπως εξάλλου είναι και ο Χριστός, γιατί σπεύδει σε βοήθεια, ενισχύει τους πιστούς και τους οδηγεί στη σωτηρία. Δόθηκε στην Εκκλησία την ημέρα της ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (γενέθλια της Εκκλησίας), πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα, οπότε εκπληρώθηκε και η προφητεία του Ιωήλ («Εκχεώ από του Πνεύματός μου επί πάσαν σάρκα και προφητεύσουσι», Ιωήλ 3,1 και Πράξ. 2,1-13).
Τότε κατέβηκε στα κεφάλια των αποστόλων με τη μορφή γλωσσών από φωτιά (κάθαρση παθών και πειθώ, ποτέ καταναγκασμός από το Θεό). Και οι απόστολοι, ενισχυμένοι με τη χάρη πλέον του Θεού, κήρυξαν σε όλο τον κόσμο την ανάσταση του Χριστού και στερέωσαν την Εκκλησία, που είναι το σώμα του Χριστού στην ιστορία.
Το Άγιο Πνεύμα είναι η ψυχή της Εκκλησίας, και Αυτόν ανέμεναν, μετά τον Θεάνθρωπο, η δημιουργία και η ιστορία, για να αποκτήσουν το πλήρες νόημά των. Ο Παράκλητος τελεί τα ιερά Μυστήρια, αγιάζει τους πιστούς, χορηγεί τα χαρίσματα, κατευθύνει την Εκκλησία, προστατεύει, προσεύχεται, εμποδίζει ή ενισχύει στην ιεραποστολή, λυπάται, οδηγεί στην αλήθεια (βλ. λ.χ. Α΄ Κορ. 2,10-11/ Εφ. 4,30/ Ιω. 16,13/ Πρ. 20,28). Επιτελεί τη θεραπεία της Βαβέλ (σύγχυσης) και επαναφέρει στην εκκλησιαστική ενότητα τους ανθρώπους («εις ενότητα πάντας εκάλεσε …. το Πανάγιον Πνεύμα», από το Κοντάκιο της Πεντηκοστής).